چقدر عجیبه که . . .

 

چقدر عجیبه که تا وقتی مریض نشی کسی برات گل نمی آره

چقدر عجیبه که تا وقتی گریه نکنی کسی نوازشت نمی کنه

چقدر عجیبه که بی بهانه کسی هیچوقت برات هدیه نمی خره

چقدر عجیبه که تا وقتی فریاد نکنی کسی به طرفت بر نمی گرده

چقدر عجیبه که تا وقتی بچه نباشی کسی برات قصه نمی گه

چقدر عجیبه که تا وقتی بزرگ نباشی کسی به قصه ات گوش نمی ده

چقدر عجیبه که تا وقتی قصد رفتن نکنی کسی به دیدنت نمیاد

چقدر عجیبه که تا وقتی نمردی کسی تو رو نمی بخشه

 

 

وبلاگ نازنینمون

سلام نازنینم ، سلام مهربونم ، سلام عشق من

خیلی وقت که اینجا نیومدیم ، چقدر زود گذشت ، چقدر من و تو بزرگ شدیم ، دوتایی چه سختی هایی رو که تحمل نکردیم ، چه چیزها که ندیدیم  و چه تجربه های تلخ و شیرینی که بدست نیوردیم

هر چه که بود گذشت ، مهم اینه که منو تو الان در کنار همیم

دلم واسه وبلاگ نازنینمون تنگ شده بود ، من به این وبلاگ مدیونم ، آخ که چه خاطرات زیبایی با این وبلاگ داریم

خیلی دلم می خواد حرف بزنم اما نمی تونم...

............