جزیره تنها
من همون جزیره بودم خاکی و صمیمی و گرم واسه عشق بازی موجها قامتم یه بستر نرم
یه عزیز دردونه بودم پیش چشم خیس موجها یه نگین سبز و خالص روی انگشتر دریا
تا که یک روز تو رسیدی توی قلبم پاگذاشتی غصه های عاشقی رو تو وجودم
جاگذاشتی زیر رگبار نگاهت دلم انگار زیر و رو شد واسه داشتن عشقت
همه جونم آرزو شد تا نفس کشیدی انگار نفسم برید تو سینه
ابر و باد و دریا گفتن حس عاشقی همینه
اومدی تو سرنوشنم بی یهونه پاگذاشتی
اما تا قایقی اومد از من و دلم
گذشتی رفتی با قایق
عشقت سوی
روشنی
فردا من
و دل اما
نشستیم چشم
به راهت لب دریا دیگه رو
خاک وجودم نه گلی هست نه درختی
لحظه های بی تو بودن میگذره اما به سختی
دل تنها و غریبم داره این گوشه میمیره ولی حتی وقت
مردن باز سراغتو میگیره میرسه روزی که دیگه قعر دریا میشه خونم
اما تو دریای عشقت باز یه گوشه ای میمونم
They say love is just a game